25 Kasım 2009 Çarşamba

Son Durak...!

Kısa bir tramvay yolculuğuydun hayatımda

Bir o kadar kısa bir o kadar doyumsuz …

İlk durakta bindiğimde tramvaya yalnızdım , yorgundum …

Birkaç durak sonra sen geldin ..

Hayatımdaki tek ulaşılmazım , tek beklediğim … sen geldin ..

Sarıldık sımsıkı , meğer ne çok özlemişim seni ..

Ne kadar da birikmişim yokluğunda sana …

Bir süre kalakaldık öyle …

Sessizleşti her yer biliyormuşçasına içimden geçeni

O an sonsuza kadar bitmesin istemiştim ..

Kokladım saçlarını ellerini tuttum sımsıkı ..

Baktım dünyalar güzeli gözlerine sessizce …

Meğer ne çok özlemişim gözlerini …

Umudun ne olduğunu anladım o an

Gözlerinde umudu hissettim ..

Sarıldığımda güveni …

Saçlarının kokusunda varlığımı hissettim ..

Her şey mükemmeldi

Fakat… Sessizleşti bir anda her şey…

Ellerim,dudaklarım titredi , konuşamadım …

Hoşça kal dedin , gidiyorum dedin

Yüreğim daraldı , başımda bir ağrı …

Ne oluyor demeye kalmadan ..

Karardı her yer ..

Bir anda kayboldun

Üşüdüm …

Ardından bir ses çınladı kulaklarımda …

Uyan hemşerim son durak …

Furkan....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder